ارتودنسی دندان برای بزرگسالان از موضوعاتی است که اهمیت بسیاری دارد. ارتودنسی برای اصلاح مشکلات اجزاء دهانی، از جمله دندان‌های نامنظم، مسائل فکی و اصلاح ناهنجاری‌های فکی و صورتی استفاده می‌شود. اگرچه بیشتر افراد به عنوان یک روش درمانی در دوران کودکی از ارتودنسی مطلع هستند، اما امروزه روش‌های پیشرفته‌تر ارتودنسی، مخصوصاً برای بزرگسالان نیز موجود است.
روش‌های ارتودنسی برای بزرگسالان
ارتودنسی معمولی
روش معمولی ارتودنسی شامل استفاده از براکت‌ها و وایرهای فلزی است که بر روی دندان‌ها نصب می‌شوند. این روش برای بزرگسالان مناسب است اما ممکن است نیاز به مدت زمان بیشتری داشته باشد.
ارتودنسی شفاف و نامرئی
در این روش از براکت‌ها و وایرهای شفاف استفاده می‌شود که به دلیل شفافیت آنها به خوبی قابل مشاهده نیستند. این روش به بزرگسالان امکان می‌دهد از ارتودنسی بدون دیده‌شدن براکت‌ها بهره ببرند.
ارتودنسی لینگوال (پشت دندانی)
ارتودنسی لینگوال یا پشت دندانی یک نوع ارتودنسی است که در آن ابزار به جای نصب بر روی سطح بیرونی دندان‌ها، بر روی سطح داخلی آنها، یعنی نزدیک به زبان و لب چسبانده می‌شوند. به عبارت دیگر، براکت‌ها و سیم‌های ارتودنسی درون دهان قرار می‌گیرند و دیده نمی شوند. این متد برای افرادی که اهمیت زیادی به عدم تغییر ظاهر دندان‌های خود می‌دهند، ترجیح داده می شود.
ارتوی متحرک
ارتودنسی متحرک نوعی ارتودنسی است که در آن از ابزار قابل حرکت و قابل تعویض برای اصلاح مشکلات دندانی استفاده می‌شود. این نوع ارتودنسی مخصوصاً برای بزرگسالان کاربرد دارد و به علت قابلیت تعویض و متحرک بودن، برخی از افراد آن را انتخاب می‌کنند. با توجه به مشکلات دندانی و فکی هر فرد، ارتودنتیست می‌تواند اقوام متحرکی طراحی کند که برای اصلاح مشکلات خاصی مناسب باشد. این اقوام معمولاً از موادی مثل پلاستیک یا پلیمر ساخته می‌شوند و به دندان‌ها و فک‌ها متصل می‌شوند.
بهترین سن برای ارتودنسی
بهترین سن برای ارتودنسی، معمولاً بین ۹ تا ۱۴ سالگی است. در این بازه سنی، دندان‌ها به اندازه کافی رشد کرده‌اند و همچنین استخوان‌های فک‌ها هنوز در حال رشد هستند که این امر به راحتی حرکت دندان‌ها کمک می‌کند و باعث اثربخشی بیشتر درمان ارتودنسی می‌شود.
به هر حال، هر فرد ممکن است نیازهای مختلفی در زمینه ارتودنسی داشته باشد و این مسئله بستگی به شرایط دندان‌ها و فک‌ها و نیازهای درمانی افراد دارد. بنابراین، مشاوره با یک ارتودنتیست (دندان‌پزشک تخصصی ارتودنسی) بهترین راه برای تعیین زمان مناسب برای ارتودنسی است. این متخصص می‌تواند بر اساس ارزیابی دقیق و شناخت نیازها، برنامه‌ریزی مناسبی را برای شروع درمان ارتودنسی به شما پیشنهاد دهد.
تاثیر سن بر موفقیت ارتودنسی دندان
سن انجام ارتودنسی دندان در موفقیت آن تأثیر مهمی دارد. در حقیقت، سن می‌تواند یکی از عوامل اصلی تعیین‌کننده در نتیجه نهایی ارتودنسی باشد. این تأثیر به دو دلیل مهم است:
۱. اثرپذیری دندان‌ها: در سنین نوجوانی، استخوان‌ها و بافت‌های دندانی هنوز در حال رشد هستند و بنابراین دندان‌ها به راحتی قابل حرکت هستند. این امر باعث می‌شود که ارتودنسی در این سنین بیشتر به نتایج مطلوب برسد. اگرچه ارتودنسی در سنین بزرگتر نیز امکان‌پذیر است، اما به دلیل استحکام بیشتر بافت‌ها و کاهش اثرپذیری دندان‌ها، ممکن است نیاز به مدت زمان بیشتری برای بهبود مطلوب دندان‌ها داشته باشد.
۲. مشکلات فکی و جمجمه‌ای: با گذشت زمان و رشد جسمی، مشکلات فکی و جمجمه‌ای ممکن است برای برخی افراد تشدید شود. در برخی موارد، ممکن است نیاز به انجام جراحی ارتودنسی باشد تا مشکلات اساسی ترمیم شوند. بنابراین، انجام ارتودنسی در سنین بالاتر ممکن است نیاز به رویکردهای ترکیبی با جراحی داشته باشد.
در نهایت، برای تعیین مناسب‌ترین زمان انجام ارتودنسی برای هر فرد، مهم است که با یک ارتودنتیست مشورت کنید.
ارتودنسی برای بزرگسالان چه مدت زمان طول می کشد؟
مدت زمان ارتودنسی برای بزرگسالان به عوامل مختلفی بستگی دارد و نمی‌توان به طور دقیق یک زمان مشخص را پیش‌بینی کرد. در ارتودنسی بزرگسالان، مدت زمان لازم برای ترمیم دندان‌ها و بهبود مطلوب می‌تواند متفاوت باشد و به شرایط اختصاصی هر فرد بستگی دارد.
عواملی که مدت زمان را متأثر می‌کنند عبارتند از:
۱. شدت مشکلات دندانی: مشکلات مختلف دندانی ممکن است در بزرگسالان متنوع و پیچیده باشد و نیاز به زمان بیشتری برای ترمیم و تنظیم دندان‌ها داشته باشد.
۲. نوع درمان: نوع ارتودنسی مورد استفاده نیز تأثیر زیادی بر مدت زمان درمان دارد. ارتودنسی معمولی با براکت‌ها و سیم‌ها می‌تواند زمان بیشتری از ارتودنسی مخفی یا لینگوال (ارتودنسی پشت دندانی) نیاز داشته باشد.
۳. تعهد بیمار: موفقیت درمان ارتودنسی نیازمند همکاری و تعهد بیمار نیز است. رعایت نکات بهداشت دهانی، مراجعه منظم به دندان‌پزشک، و تمام نمودن مراحل درمان ارتودنسی می‌تواند به موفقیت درمان و کوتاه‌تر شدن مدت زمان ارتودنسی کمک کند.
به طور معمول، مدت زمان ارتودنسی بزرگسالان می‌تواند بین ۱ تا ۳ سال یا بیشتر باشد.
عوارض ارتودنسی بزرگسالان
ارتودنسی بزرگسالان می‌تواند تغییرات مثبتی در ظاهر و سلامت دندان‌ها و فک‌ها به ارمغان بیاورد، اما همچنین ممکن است با برخی عوارض همراه باشد. برخی از این عوارض عبارتند از:
- درد و ورم: پس از نصب براکت‌ها و یا در هنگام تنظیم و تعویض آنها، ممکن است دندان‌ها و بافت‌های دهان مدت کوتاهی درد و تورم داشته باشند. این عارضه به طور معمول موقت است و با مصرف داروهای ضد التهاب و یا استفاده از بسته های یخ و سرد کاهش می‌یابد.
- مشکلات خوردن: اثر براکت‌ها ممکن است باعث مشکلاتی در فرآیند خوردن و گاهی اوقات ایجاد زخم‌ها در دهان شود. معمولاً بیماران به مرور به این وضعیت عادت می‌کنند و مشکلات اولیه بهبود می‌یابد.
- خطای درجه‌بندی: در برخی موارد، ممکن است دندان‌ها به نحو صحیحی درجه‌بندی نشوند و نیاز به تعدیل‌های بیشتری داشته باشند. این موضوع ممکن است مدت زمان درمان را تا حدی افزایش دهد.
- تغییر در حساسیت دندان‌ها: ممکن است در طول ارتودنسی، دندان‌ها به برخی غذاها حساسیت پیدا کنند. استفاده از محصولات خاص مراقبت از دهان و دندان‌ها می‌تواند در این زمینه کمک کند.
در کل، عوارض ارتودنسی معمولاً موقتی هستند و با مراقبت‌های مناسب و پیروی از دستورات ارتودنتیست بهبود می‌یابند.
هزینه ارتودنسی بزرگسالان
هزینه ارتودنسی برای بزرگسالان ممکن است متغیر باشد و به عوامل مختلفی بستگی دارد. این عوامل عبارتند از:
۱. نوع درمان ارتودنسی
۲. شدت مشکلات دندانی
۳. مدت زمان درمان
۴. محل مطب ارتودنتیست
۵. تجهیزات استفاده شده
مزایا
بهبود ظاهر و اعتماد به نفس
دندان‌های منظم و صحیح باعث بهبود ظاهر فرد می‌شوند و باعث افزایش اعتماد به نفس او نیز خواهند شد. این امر می‌تواند در زندگی اجتماعی و حرفه‌ای فرد تأثیرات مثبتی داشته باشد.
بهبود بهداشت دهان و دندان
دندان‌های منظم و با فاصله‌های مناسب امکان بهتر شستشو و تمیزی را فراهم می‌کنند. این امر باعث بهبود بهداشت دهان و دندان و کاهش خطر ابتلا به بیماری‌های لثه و دندانی می‌شود.
بهبود عملکرد گوارشی
در برخی موارد، مشکلات ارتودنسی می‌توانند باعث محدودیت عملکرد گوارشی شود. اصلاح این ناهنجاری‌ها می‌تواند بهبودی در عملکرد گوارشی ایجاد کند.
